Silifke Tarihçe

Coğrafi yapısı ile daha İlkçağda insanların dikkatini çeken yörede, M.Ö VII. Yüzyılda şimdiki Taşucu'nun olduğu yerde İonlar Holmi adıyla bir koloni kurmuşlardır. Korsanların devamlı baskın ve talanlarından dolayı gelişme ortamı bulamayan Holmi M.Ö IV. Yüzyıldan itibaren zayıflamaya başlamıştır.
Büyük İskender'in komutanlarından ve Suriye Krallığı'nın kurucusu Selefkos Nikator (M.Ö 312 - 281) Holmi şehrinin bu zayıf durumunu fırsat bilerek kolayca ele geçirmiş, halkını da kıyıdakı Holmi'den 12 km. içeriye, bugünkü Silifke'nin bulunduğu yere nakledip yerleştirerek "Selefkos'un Şehri" anlamına gelen Seleukia kentini (M.Ö 300) kurmuştur. Bu, Selefkos'un kendi adına kurduğu 9 şehirden biri olup, varlığını ve yaşamını günümüze kadar sürdürebilmiş tek Seleukia şehridir.
Seleukia, Helenistik dönemde Selefkoslar ve Mısır Krallıkları arasında sıkça el değiştirmiştir. M.Ö I. Yüzyılda Romalıların yönetimine giren kent bu dönemde kale eteklerinden ovaya doğru yayılmış, İmparator Diocletianus (M.S 284 - 305) zamanında oluşturulan ve 39 kenti sınırları içine alan İsauria eyaletinin başkenti olmuştur. Roma İmparatorluğu'nun 395 yılında ikiye bölünmesinden sonra Bizans yönetimine giren Seleukia, Aya Tekla'nın varlığından dolayı Hıristiyanlığın önemli bir hac merkezi durumuna gelmiştir. Bizanslıların elinde iken 13. yüzyılda Selçuklular'ın, 14. yüzyılda Karamanoğulları'nın yönetimine girmiş, 1471 yılında Gedik Ahmet Paşa tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Başlangıçta Seleukia olan adı zamanla değişerek Silifke'ye dönüşmüştür. Osmanlılar döneminde bazen sancak, bazen vilayet merkezi olmuştur. Kurtuluş Savaşından sonra İçel ili merkezi olan Silifke, 1933'ten sonra İçel ilinin bir ilçesi durumuna getirilmiştir.